OVERDIJK O & HORN H (2005) Broedende Lepelaars in Nederland 1999-2004. LIMOSA 78 (3): 97-102.

Het gaat de Lepelaar in Nederland voor de wind. Predatieproblemen in een aantal kolonies in de jaren tachtig laten onverlet dat de populatie in de afgelopen tien jaar tot meer dan 1500 paren toenam en nog steeds groeit. Uit aflezingen van geringde individuen blijkt dat Nederland inmiddels Lepelaars 'exporteert'. In Duitsland, Denemarken en Frankrijk zijn recent broedvogels van Nederlandse origine ontdekt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de gehele NW-Europese populatie momenteel een groei doormaakt en tussen 1980 en 2003 bijna in omvang verdubbelde.

Na een dieptepunt van ca. 150 paren eind jaren zestig is het aantal broedende Lepelaars Platalea leucorodia in Nederland in de afgelopen decennia gestaag gegroeid (van der Hut 1992, Voslamber 1994, Overdijk 1999). Ging het in 1993 nog om 605 paren in 10 kolonies; in 1999 werden er al meer dan 1000 geteld in 12 kolonies. Het streefaantal van 1000 paren, door Van Ommering & Walter (1994) in het 'Soortbeschermingsplan Lepelaar' genoemd als criterium voor een levensvatbare Nederlandse broedpopulatie, werd daarmee al eind jaren negentig bereikt. Verbetering van de waterkwaliteit, afname van verontreinigende stoffen, nieuw broedhabitat en een betere bescherming van Lepelaars in de gehele trekroute waren belangrijke oorzaken van dit populatieherstel (Schutte & den Boer 1999, Overdijk 2004).
      Onderzoek aan Lepelaars wordt momenteel op een groeiend aantal locaties in Europa en Afrika verricht. In een eerder artikel zijn vooral de recente ontwikkelingen op de nazomerpleisterplaatsen en in de doortrek- en overwinteringsgebieden belicht (Overdijk 2004). Deze bijdrage gaat in op veranderingen in de broedpopulatie in Nederland in 1999-2004. Het sluit daarmee aan op eerdere artikelen van Voslamber (1994) en Overdijk (1999), die de periode van 1991-93 en 1994-98 behandelden. Lepelaar Platalea leucorodia

[gratis pdf] [english summary]