(1981) Recensie: Philippona, J. 1980. De Kleine Rietgans. LIMOSA 54 (3): 106-106.

PHILIPPONA, J. 1980. De Kleine Rietgans. Kosmas, Amsterdam. 64 p. Prijs f 22,50.

Ook al zo'n enthousiast geschreven deeltje in de Kosmos- serie waaruit blijkt hoezeer de auteur van "zijn" vogelsoort houdt en hoeveel hij er van weet. Welke gedachten overigens van het in de inleiding geciteerde werk van M. A. Ogilvie (Wild Geese, 1978) afkomstig zijn en welke origineel zijn zou aileen moeizaam te 106 achterhalen zijn. De auteur kent de in Nederland overwinterende ganzen van haver tot gort, met inbegrip van de traditionele overwinteringsgebieden van de Kleine Rietgans in Friesland, en heeft in 1976, 1978 en 1980 met Ekko Smith de Kleine Rietgans in het door plannen voor hydro-electrische werken bedreigde Thj6rsa-dal op IJsland zelf opgezocht. De bijzondere broedplaatsen (op verweerde kale lava-rotsen) worden uitvoerig beschreven en de gedachte wordt er aan verbonden dat juist aan deze omgeving de Kleine Rietgans zijn mooie grijze tint over het overigens roodbruine rietganzenverenkleed te danken heeft. Uitvoerig wordt ingegaan op -trek en overwintering en het wordt gesuggereerd dat thans niet zo zeer de overwinteringsgebieden dan wei de omvang van de broedplaatsen aan een mogelijke populatiegroei paal en perk zal stellen (in Engeland en Schotland nam het aantal overwinterende Kleine Rietganzen tussen 1950 en 1974 toe van 30000 tot 90000!). Indrukwekkende foto's uit broed- en wintergebieden en wat rommelige lijntekeningen van Robin d'Arcy Shillcock geven aan dit deel" tje een fraai uiterlijk. Jammer overigens dat er zo veel storende drukfouten in voorkomen en dat de bijschriften bij de figuren 19 en 23 niet kloppen. Dat het te verteren voedsel van de "spiermaag" naar de "maag" gaat en vervolgens vandaar naar de ingewanden (: 42) is natuurlijk niet juist: de ingang naar de twaalfvingerige darm ligt in de ,,spiermaag".

Recensie van K.H. Voous

[gratis pdf] [english summary]