OOSTERHUIS R (2013) Dispersie en zwerfgedrag van Huismussen in Leek en Lettelbert. LIMOSA 86 (2): 80-87.

'Een echte Huismus' is iemand die het thuis naar zijn zin heeft, geen uitgaanstype. Dit bekende gezegde is gebaseerd op het feit dat Huismussen standvogels zijn en dus ook in hun broedgebied overwinteren. Dit hoeft echter niet te betekenen dat ze het hele jaar op een plek verblijven; ook Huismussen lijken zwerfgedrag te vertonen. Maar hoe ver waagt de Huismus zich van huis? Dit artikel beschrijft dispersie en zwerfgedrag van mussen uit twee populaties in de provincie Groningen.

directe woonomgeving. De soort is de afgelopen decennia enorm in aantal achteruit gegaan in Nederland en ten opzichte van 1990 is de populatie ongeveer gehalveerd (Boele et al. 2011). De oorzaken van deze achteruitgang zijn niet goed bekend, want in tegenstelling tot gegevens over de populatieontwikkeling zijn er vrijwel geen recente gegevens beschikbaar over overleving, broedsucces en dispersie van Huismussen in Nederland. Deze beperken zich tot gegevens uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, verzameld in urbane en suburbane biotopen in Rotterdam ZH (Heij 1985). Om meer inzicht te krijgen in de levenswijze van de Huismus is de auteur in 2007 een onderzoek gestart waarbij individuen worden gekleurringd in verschillende biotopen. Het onderzoek vormt tevens een onderdeel van het Retrapping Adults for Survival (RAS) project van het Vogeltrekstation. In dit artikel worden dispersie en zwerfgedrag van Huismussen in een verstedelijkt dorp en in lintbebouwing in agrarisch gebied onder de loep genomen. De resultaten worden vergeleken met waarnemingen uit het verleden uit Rotter dam en uit het buitenland. In Rotterdam werd vastgesteld dat 98% van de Huismussen zich niet verder verplaatste dan 600 m van de ringlocatie, waarbij pas uitgevlogen jongen in het najaar grotere afstanden aflegden dan adulte vogels (Heij 1985).

[pdf alleen voor leden] [english summary]