WINDEN J VAN DER (2004) De interacties tussen Zwarte Sterns en mensen in Afrika. LIMOSA 77 (2): 101-108.
Zwarte Sterns zijn het grootste deel van hun leven onderweg
langs de kusten van Afrika. De reis voert langs veel landen en
daarbij komen ze in contact met mensen. Onderzoek naar
Zwarte Sterns in Afrika heeft daarom altijd in het teken gestaan
van de interacties tussen mens en vogel. Vooral de vangst van
sterns voor consumptie door de lokale bevolking is aansprekend.
Dit is echter niet de enige interactie tussen mensen en
sterns. Zo is bekend dat in sommige landen lokale vissers op zee
zich laten leiden door grote groepen sterns omdat ze weten dat
daar vis te vangen is. Het ziet ernaar uit dat Zwarte Sterns en de
lokale bevolking weinig van elkaar te duchten hebben, maar dat
de toename van intensieve visserij vanuit Europa daarentegen
wel een groot probleem kan worden.
De Zwarte Sterns Chlidonias niger die in Nederland
en elders in Eurazië broeden, overwinteren
allen in Afrika. Zwarte Sterns bevinden zich in
het winterhalfjaar vooral op zee en in brakke
kustlagunes van Mauritanië in het noorden tot
Namibië in het zuiden. Meldingen uit het binnenland
van Afrika, inclusief de grote meren,
berusten waarschijnlijk hoofdzakelijk op verwarring
met de nauw verwante Witvleugelstern C.
leucopterus (Goodman & Meininger 1989, P.
Meininger pers. med.). Van Nederlandse broedvogels
weten we dat West-Afrika, met name
Ghana, in het winterhalfjaar van belang is (Haverschmidt
1978). In een recent overzicht is
echter aangetoond dat Zwarte Sterns zich in
Afrika niet langdurig op dezelfde plaats ophouden
(van der Winden 2002). Gedurende het
winterhalfjaar migreren ze langs de kusten tussen
rijke voedselgebieden die door lokale factoren
wezenlijk in belang kunnen toe- of afnemen.
Vooral gebieden met upwellings (opwaartse
zeestromingen) zijn hierin belangrijk. Een upwelling
kan ontstaan door aflandige winden,
waardoor koud nutriëntenrijk water nabij de kust
aan het oppervlak komt. Hierdoor ontstaan zeer
voedselrijke gebieden met grote hoeveelheden
voedsel voor krill en vis, en dus ook voor hogere
dieren zoals vogels.
Direct na aankomst uit Europa, in septemberoktober,
zijn grote aantallen Zwarte Sterns
(meer dan 100 000) aanwezig voor de kusten
van Mauritanië en Ghana, met op beide locaties
een belangrijk opwellingsgebied (Meininger
1988, Ntiamoa-Baidu 1988). In de maanden direct
daarop volgend, november- december, zijn
nergens grote concentraties (tienduizenden)
van Zwarte Sterns langs de kusten van Afrika
bekend. Uit Mauritanië verdwijnen ze in de loop
van het najaar zelfs geheel (WIWO ongepubl.).
In de periode januari-maart zijn vele tienduizenden
exemplaren aanwezig voor de kust van
Namibië in reactie op temperatuurveranderingen
in de Benguela upwelling. In het voorjaar
zijn belangrijke pleisterplaatsen onbekend.
In Afrika is de vangst van sterns door de lokale
bevolking een bekend fenomeen (o.a. Meininger
1988). Het vangen van sterns bedreigde
onder andere de Europese broedpopulaties
van de Dougalls Stern Sterna dougallii in de jaren
tachtig. Na intensieve beschermingsprojecten
onder auspiciën van de Royal Society for the
Protection of Birds in samenwerking met de
Ghana Wildlife Society, ging het beter met deze
soort (Ntiamoa-Baidu 1991, Wernham et al.
2002). Mogelijk heeft ook de Zwarte Stern hiervan
geprofiteerd. De interacties tussen mensen
en sterns blijven een hoofdreden voor onderzoek.
Er zijn indicaties dat de intensiteit van de
(industriële) visserij aan het toenemen is en
daarmee mogelijk de bedreigingen voor sterns,
waaronder de Zwarte Stern die in veel Europese
landen op de Rode Lijst staat. In deze publicatie
wordt ingegaan op voedselbronnen, voedselgebieden
en interacties tussen Zwarte Sterns
en vissers. Tevens worden gegevens gepresenteerd
over de verdeling van mannetjes, vrouwtjes
en jonge vogels over de overwinteringsgebieden
omdat voor een effectieve bescherming
informatie over de verdeling van leeftijdsklassen
en geslachten van groot belang kan zijn.
Zwarte Stern Chlidonias niger
[gratis pdf] [english summary]
|