WIJS WJR DE (1981) Uria aalge hyperborea in Nederland?. LIMOSA 54 (2): 63-64.

In het Atlantische gebied vertoont de Zeekoet Uria aalge geografische variatie in afmetingen en pigmentatie. In het algemeen worden op grond hiervan drie ondersoorten onderscheiden: albionis in het zuiden (Iberisch Schiereiland, Bretagne, Zuidelijk Engeland, Ierland en Helgoland), aalge wat noordelijker (Schotland, Shetland, Far Oer, IJsland, Noorwegen, Oostzee en Oostelijk Noord-Amerika) en hyperborea hoognoordelijk (Bereneiland, Spitsbergen en mogelijk ook Noord-Noorwegen).
      Langs de Nederlandse kust worden albionis en aalge veelvuldig aangetroffen. Volgens de Avifauna van Nederland (Commissie voor de Nederlandse Avifauna 1970) is er een vondst van de vorm hyperborea uit Nederland bekend. Dit betreft een exemplaar dat op 16 januari 1930 bij Zandvoort is gevonden. Het restant ervan is onder nummer 5687 in de collectie van het Instituut voor Taxonomische Zoölogie (Zo61ogisch Museum) te Amsterdam (ZMA) opgenomen en bestaat nog slechts uit een losse vleugel. Dit geval is beschreven door Voous (1948). Sedertdien is nog een grote Zeekoet in Nederland gevonden (5 februari 1964, Wijk aan Zee) en in de collectie van het ZMA opgenomen (nr 17 311). Op grond van de maten is wei eens gedachtdat het hier eveneens hyperborea betrof. Het geval is nooit gepubliceerd.
      Tijdens een onderzoek naar de geografische variatie van de Zeekoet kwam ik in aanraking met deze gevallen. Hierbij bleken enige twijfels te ontstaan omtrent de subspecifieke determinatie ervan.

[gratis pdf] [english summary]