BERG M VAN DER (1975) Gedrag en determinatie van de Waterpieper Anthus spinoletta spinoletta op zijn slaapplaats. LIMOSA 48 (3): 158-162.

Waterpieper Anthus spinoletta Tijdens de winters van 1972, 1973 en 1974 de schrijver Water Piepers waargenomen bij hun rustgebieden-plaats in het Amsterdamse Bos. De vogels kwamen altijd bij zonsondergang. als de Water Piepers werden alleen waargenomen in de late namiddag, is het zeer waarschijnlijk dat zij verbleven ergens anders gedurende de dag. De meest waarschijnlijke plaats was een mudpit ligt op ongeveer 3 tot 4 kilometer westelijke richting van het rustgebied-plaats. De vogels waren zeer sterk gehecht aan het rustgebied-plaats die ze hadden gekozen. Hun gedrag van de mens was heel verlegen, toen ze in de open lucht. Wanneer beschut in het rietveld, waren ze erg moeilijk te spoelen. De meest nuttige identificatie tekens op de rustplaats-plaats waren; de witte buitenste staartveren-, de grootte, de vlucht, en de oproep. De witte buitenste staartveren- waren vaak heel opvallend, terwijl landing in het riet. In de vlucht van de Water Piepers waren groter en omvangrijker in grootte in vergelijking met Graspiepers. Op de rustplaats-plaats twee verschillende gesprekken werden gehoord. De eerste was identiek aan de oproep van de Rock Pieper. de tweede was heel anders, die harder en met een uitgesproken r-klank. deze oproep werd niet alleen gehoord, op het hierboven rustplaats-plaats, maar ook op een paar andere locaties in Nederland.

[gratis pdf] [english summary]