MARLE JG VAN, KLOMP H & PERDECK AC (1962) Jaarverslag van het Vogeltrekstation over 1961. LIMOSA 35 (3): 185-198.

De verplaatsing experiment met spreeuwen werd voortgezet met het vervoer van 100 vogels naar Barcelona. De terugvorderingen geven sterke aanwijzingen dat de vogels, wanneer ontheemden tijdens hun migratie naar een gunstige winterquarter hier niet stoppen, maar verder migreren over dezelfde afstand als zij zouden hebben gedaan als niet ontheemd. Experimenten met spreeuw en vink in de Kramer-kooi gesuggereerd dat met de daling van de neiging om te migreren in de loop van de ochtend de ori?ntatie verslechterd (hoewel de ori?ntatie aanwijzingen gelijk gebleven) (fig. 1). De aanwijzingen gekozen in deze kooi vaak afgeweken van het gemiddelde standaard richting in het veld. Maar het verschil tussen de herfst en het voorjaar was duidelijk aangegeven (fig. 2). Bij de vogeljacht-erf in de buurt van Den Haag 5700 vogels werden geringd in de herfst. twee Pine gorzen werden gevangen (11 en 13 oktober). Onder de Nederlandse regeling beltoon minstens 82.000 vogels werden geringd en 3300 terugvorderingen verkregen. 500 terugvorderingen van vogels in het buitenland geringd werden behandeld. Opmerkingen over de standaard richting van het Scandinavische Vink werden gemaakt in Noorwegen en Zweden. Het bleek dat er een geconcentreerd migratie langs de kust naar het zuiden punt van Noorwegen zowel uit het NW en NO, wat wijst op een zuidelijke standaard richting. Op Onsala, nabij Goteborg, de standaard richting werd over S door W, bij Falsterbo SW door W (afb. 4). Het beeld wordt steeds duidelijker, toont een geleidelijk aan het veranderen standaard richting van S in Noorwegen tot WNW in Noord-Frankrijk. Deze verandering werd niet waargenomen in drie vinken gevangen in september in Noorwegen en getest in de loop van de herfst in de Kramer-kooi bij Den Haag (fig. 3). Eindelijk een studie gemaakt van het voortplantingsgedrag van de Arctische Jager in de Faer?er.

[gratis pdf] [english summary]