HOOGERWERF A (1951) Nieuwe bijzonderheden over het voorkomen van de lepelaar (Platalea leucorodia regia Gould), in West-Java). LIMOSA 24 (3): 91-99.

Of schoon het oorspronkelijk in mijn voornemen lag om in een over het in Bantam (West-Java) gelegen vogelreservaat Pulau Dua voor dit tijdschrift samen te stellen artikel, ook mijn waarnemingen te verwerken, welke in het afgelopen broed-seizoen (1951) werden gedaan bij enkele lepelaars, werd het, mede in overleg met de redactie, beter gevonden thans de meest belangrijke observaties afzonderlijk te publiceren, opdat die later gemakkelijker terug te vinden zullen zijn en niet schuil zullen gaan onder de veelheid van gegevens, welke op bedoeld Natuurmonument verzameld werden. In Limosa (20. 1947, p. 194 en 21, 1948. p. 104), en in Treubia (19, 1948, p. 96) werd door mij melding gemaakt van de eerste waarneming op Java van de lepelaar, gedaan in de namiddag van 7 Mei en in de morgen van 8 Mei 1941.
De totale vernieling van de bos-opstand van dit vogel-paradijs in het voorjaar van 1942, welke onmiddellijk volgde op de Japanse bezetting van Java, maakte van het eiland een "leeg huis" waar nauwelijks nog een enkele reiger- of ooievaarachtige vogel kon worden waargenomen (Limosa, 20, 1947. p. 193). En in de latere jaren toen de vegetatie zich langzaam weer herstelde, gaven de Japanners ons geen kans meer am leen bezoek aan dit eiland te brengen, terwijl ook de wanorde, volgende op de bezetting, dat onmogelijk maakte,
Eerst in het begin van 1951 kon ik het gebied opnieuw bezoeken en de organisatie van het beheer ter hand nemen. Kort daarop werd een aanvang gemaakt met intensieve waarnemingen en met de vervaardiging van een kleurenfilm vanuit een door Regentschapswerken te Serang gebouwde schuilhut en was ik getuige van het herstel van deze broedplaats, welke door het feit, dat op een oppervlakte van nauwelijks 10 ha veertien verschillende soorten aalscholvers, reigers, ooievaarachtigen en ibissen broeden, misschien wel een van de belangrijkste .. broed-kolonies" van de gehele wereld kan worden genoemd.
Het was dan tien jaren geleden, dat ik die lepelaar te zien kreeg en ik rekende er niet op dit geluk nog eens weer te zullen beleven. Zodoende dacht ik op de snikhete morgen van 13 Juli 1951 in mijn schuilhut, waarin de temperatuur niet beneden de 104° Fahrenheit daalde en opliep tot 114°, niet aan een lepelaar, want ik was geheel geconcentreerd op in het water rondstappende ibissen, nimmerzatten e.d. tussen de Rhizophorcn-vegetatie, waarop de 176 mm telelens van de Kodak Special gericht stond. Angstvallig volgde ik door mijn zoeker achter de camera de bewegingen dier vogels, gereed om het mechanisme in actie te brengen als het beeld de moeite waard werd.

[gratis pdf] [english summary]