(2001) Recensie: Sibley D. 2000. he North American Bird Guide. LIMOSA 74 (1): 39-40.

The North American Bird Guide. Sibley D. 2000. Chanticleer Press New York, Pica Press Sussex. ISBN 1-873403-98-4. 544 p. Prijs c. f 75,-.

In 2000 verscheen een nieuwe veldherkenningsgids van Noord-Amerikaanse vogels op de mark!: The North American Bird Guide. David Sibley heeft voor het tot stand komen van dit boek een indrukwekkende hoeveelheid werk verzet. Aan de hand van maar liefst 6600 illustraties behandelt hij de herkenning van alle in Noord-Amerika voorkomende vogelsoorten. Dit heeft geresulteerd in een 544 pagina's dik boek, met het voor een veldgids wat onhandige formaat van 25x17 cm. De voor een veldgids gebruikelijke inleiding is uitgebreid (22 pagina's) en vooral nuttig om bekend te raken met de beginselen van soortidentificatie. Daarna volgen ruim 500 pagina's waarin de herkenning van alle Noord-Amerikaanse vogelsoorten wordt behandeld. Het gaat om 810 soorten en 310 herkenbare ondersoorten/vormen die voorkomen op het vasteland van de Verenigde Staten, Canada, en nabij gelegen eilanden. Vogelsoorten van Hawaii, Bermuda en Groenland zijn niet opgenomen. Dwaalgasten zijn aileen opgenomen indien ze gedurende de laatste 25 jaar meer dan tien keer zijn vastgesteld.

De in het boek gevolgde taxonomie is actueel en voigt grotendeels de recente versie van Check-list of North American Birds van de American Ornithologist Union (AOU), supplement 42 (2000). In de meeste gevallen is de gekozen naamgeving en systematiek overzichtelijk, behalve bij de behandeling van ondersoorten. Hierbij wordt volstaan met de vermelding van de Amerikaanse naam en ontbreekt de wetenschappelijke naam.
      Aan de herkenning van elke soort is minimaal een halve pagina (een kolom) gewijd. Alle informatie is op dezelfde wijze gerangschikt. Bovendien zijn vrijwel identieke en onderling verwant soorten naast elkaar geplaatst. Deze opzet werkt in het veld uitermate prettig, met name wanneer men niet goed bekend is met de Noord-Amerikaanse avifauna. De relevante informatie kan in een oogopslag worden vergeleken. De soortherkenning wordt gedomineerd door de vele illustraties, minimaal vijf per soort. Volgens mij is men er bij het samenstellen van een veldgids niet eerder in geslaagd om een soort op zo'n consequente wijze in aile herkenbare kleden af te beelden. Dit is gedaan voor de vogel in zit en in vlucht (onder- en bovenzijde, ook bij zangvogels). In het algemeen is de kwaliteit van de afbeeldingen goed. Ze geven de 'jizz' van een vogel en de details van het verenkleed voldoende weer. Kenmerken worden in de afbeeldingen met een pijltje aangeduid en kort toegelicht. In een kort inleidend tekstblok worden de belangrijkste kenmerken samengevat. Tevens worden hier de maten van een soort (in inches) vermeld. De identificatie van een aantal probleemgroepen wordt in een inleidende paragraaf uitgebreider behandeld. In de tekst over soortherkenning is per soort een volledige fonetische beschrijving van alle geluiden opgenomen. Deze informatie is vooral nuttig bij herkenning van soorten die op grond van het verenkleed welhaast niet te onderscheiden zijn maar wei afwijkende roepjes hebben, zoals de Empidonax-vliegenvangers.
      De beschrijving van status, habitat en gedrag van een soort komen er bekaaid vanaf; een concessie aan de vele illustraties. Informatie over habitatvoorkeur en gedrag van een soort is vaak aan de beknopte kant en soms aileen in een inleidend hoofdstuk over de familie terug te vinden. Hoewel dergelijke informatie niet doorslaggevend voor de herkenning hoeft te zijn, kan het de identificatie in de goede richting sturen. De seizoensverspreiding is per soort door middel van een verspreidingskaart in kleur weergegeven. Hierbij ontbreekt een toelichting over de mate van talrijkheid. Alleen dwaalgasten zijn te onderscheiden aan de hand van de stippen van waarnemingen in het kaartje.
      Amerika-gangers of vogelaars met interesse in de herkenning van Noord-Amerikaanse vogelsoorten maken tot op heden veelal gebruik van de inmiddels verouderde in twee delen uitgebrachte Peterson Field Guides: Western/Eastern Birds of de National Geographic Society Field Guide to the Birds of North America. De laatstgenoemde werd zeker na de grondige revisie in 1999 beschouwd als de beste veldgids voor Noord-Amerika. Hoewel deze gids uitgebreide informatie over habitat, status en gedrag verschaft, doet deze in overzichtelijkheid en kwaliteit van de soortherkenning onder voor 'de Sibley'. In 'de National Geographic zijn de illustraties soms rommelig ingedeeld, van wisselende kwaliteit en minder volledig. Relevante kleden en vliegbeelden zijn niet altijd afgebeeld. Naar mijn mening is 'de Sibley' op dit moment de meest volledige en, 'ondanks het onhandige formaat, in het veld de meest praktische gids voor de herkenning van Noord-Amerikaanse vogels.

Recensie van Andre van Kleunen

[gratis pdf] [english summary]