(2007) Recensie: Lever C. 2005. Naturalised Birds of the World. LIMOSA 80 (1): 46-46.
Naturalised Birds of the
World
C. Lever 2005. T. & A.D. Poyser.
ISBN 0-7136-7006-1. 352 p. Prijs ca. € 60,-.
Exoten doen het wereldwijd erg goed;
tot deze conclusie zal men komen na het
lezen van dit boek. Ten opzichte van het
in 1987 verschenen vorige overzicht van 's
werelds uitheemse vogelsoorten, van de
hand van dezelfde auteur, is er veel veranderd
en zeker niet ten voordele.
Na habitatverlies worden zogenaamde
'invasieve' soorten dieren en planten als
tweede grootste bedreiging voor biodiversiteit
genoemd. Een overzicht van dergelijke
soorten is dus ook vanuit natuurbeschermingsoptiek
belangrijk. In dat
kader hebben exoten het nu ook geschopt
tot één van de 16 indicatoren die
wereldwijd worden gevolgd door alle landen
die het biodiversiteitsverdrag (CBD)
hebben ondertekend. Werden in 1987
nog 131 vogelsoorten opgevoerd die zich
door mensenhand buiten hun eigenlijke
verspreidingsgebied hadden weten voort
te planten, op dit moment zijn dat er minimaal
209. Ook wanneer men bedenkt
dat een aantal soorten zich in de tussenliggende
periode niet heeft kunnen
handhaven, wordt duidelijk dat deze
groep in de lift zit.
Na een inleiding over de reikwijdte van
het boek volgen de verschillende manieren
waarop exoten zich kunnen vestigen
en verspreiden en (heel kort) de ecologische
gevolgen van deze introducties. Dan
volgen de soortteksten die variëren in
lengte van 13 pagina's (Huismus) tot enkele
regels. Deze soortteksten volgen een
vast stramien, waarbij eerst het oorspronkelijke
verspreidingsgebied wordt genoemd,
vervolgens de continenten en
landen waar de soort zich heeft kunnen
vestigen. Daarna wordt per continent en
per land de geschiedenis van introductie
uit de doeken gedaan, en wordt de (economische,
maar ook ecologische) schade
die betreffende soort kan berokkenen benoemd.
De gegevens zijn vrij recent,maar wanneer
men bijvoorbeeld naar de exoten
kijkt die Nederland 'rijk' is, dan blijkt dat
toch aan belangrijke, toegankelijke, literatuur
voorbij is gegaan. Zo wordt de EBCC
Atlas of European Breeding Birds aangehaald
voor de verspreiding en populatiegrootte
van de meeste exoten in Europa.
Dit terwijl er sindsdien bijvoorbeeld een
Nederlandse broedvogelatlas is verschenen
en de gegevens in de Europese atlas
verzameld zijn tussen 1970 en 1990, en
intussen sterk zijn verouderd. Zo is het
verschijnen van de Heilige Ibis als broedvogel
in Nederland een nieuwe ontwikkeling
die de auteur over het hoofd heeft
gezien, en zou hij van de huidige aantallen
Halsbandparkieten in Nederland misschien
zelfs schrikken. De opmerking dat
de Nederlandse winterpopulatie van
(Chileense) Flamingo uit maximaal 300
vogels zou bestaan is ofwel een misdruk,
of foutief overgenomen. Daarnaast heeft
de auteur bekende populaties van exoten
gemist, zoals de Grijskeeldiksnavelmezen
in Noord-Italië en de grote aantallen
Treurmaina´s in Israël. In hoeverre dit ook
geldt voor de overige landen is lastig te
bepalen,maar de vaak 'oude' bronvermeldingen
doen hetzelfde beeld vermoeden.
Natuurlijk is van veel landen geen recente
atlas beschikbaar, maar met een beetje
meer moeite waren ongetwijfeld meer betrouwbare
getallen bovenwater gekomen.
Handig zijn de tabellen waarin men in
een oogopslag kan zien welke invasieve
soorten een probleem vormen voor andere,
bedreigde vogels, gevolgd door een
tabelmet soorten die zichmogelijk elders
hebben gevestigd maar waarvan verdere
informatie ontbreekt. Vreemd genoeg
ontbreken deze laatste in de index. Ten
opzichte van de vorige editie van dit boek
is het jammer dat de kaarten (met daarop
zowel de oorspronkelijke als de huidige
verspreiding) zijn gesneuveld. Dat is
waarschijnlijk de belangrijkste reden voor
het feit dat de uitgave uit 1987, ondanks
het kleinere aantal besproken soorten,
263 pagina's dikker was. Het boek in geïllustreerd
met talloze pentekeningen van
Robert Gillmor, die ook tekende voor de
voorgaande editie.
Dit boek is een waardevolle aanvulling
op de eerdere uitgave, maar had nog
meer up to date kunnen zijn. In de wereld
van de invasieve exoten, waar de ontwikkelingen
snel (kunnen) gaan, is dat toch
jammer. Toch is het aan te raden aan iedereen
die deze vaak verguisde groep vogels
met meer dan gemiddelde belangstelling
volgt
Recensie van Gert Ottens
[gratis pdf] [english summary]
|