MANEN W VAN (2001) Invloed van weersomstandigheden op gedrag en jaagsucces van overwinterende Ransuilen Asio otus. LIMOSA 74 (3): 81-86.

Wat wij ervaren als minder fraai weer Iijkt niet per definitie ongunstig te zijn voor Ransuilen. De in het hier gepresenteerde onderzoek bestudeerde Ransuilen vingen bij maNge wind meer prooien dan bij windstil weer en werden daarbij niet belemmerd door regen of lage temperaturen. Ais de wind verder toenam verplaatste de activiteit van de uilen zich, blijkens de inhoud van onder de slaapplaatsen verzamelde braakballen, naar de meer beschutte delen van het landschap. Op de meest winderige dagen domineerden vogels in het dieet.

Bij hun nachtelijke jacht op muizen speelt het gehoor van Ransuilen een belangrijke rol. Onder meer met behulp van radiotelemetrie is vastgesteld dat ze zowel vanaf zitposten als langzaam vliegend jagen (Glutz von Blotzheim & Bauer 1980, Wijnandts 1984, Koning & Baeyens 1990). Daarbij vliegen de uilen minder bij mist en neerslag dan bij droog weer (Wijnandts 1984, Henrioux 2000). Wind bleek het aantal vlieguren in de zomer negatief en in de winter positief te beïnvloedden (Henrioux 2000). Daarnaast hebben weersomstandigheden een directe invloed op het energieverbruik van Ransuilen. Uit laboratoriumexperimenten bleek dat rustende uilen meer energie gebruiken bij hogere windsnelheden en lagere temperaturen. Zonneschijn echter verlaagde het energieverbruik (Wijnandts 1984). Zelf onderzocht ik de invloed van het weer op het gedrag op een gezamenlijke slaapplaats, op het jaagscces en op de prooikeus van een groep Ransuilen in de winter van 1991/92. Juist deze winter was hiervoor geschikt, omdat de stand van de Veldmuis Microtus arvalis, het hoofdvoedsel van mijn Ransuilen, laag was (1991 was een veldmuizendaljaar). Ik verwachtte dat onder deze relatieve voedselschaarste de invloed van weersomstandigheden op gedrag en dieet van de uilen het sterkst zou zijn. Ransuil Asio otus

[gratis pdf] [english summary]