KRAAIJEVELD K & KRAAIJEVELD-SMIT F (2001) Moleculaire technieken onthullen geheimen in de vogelwereld. LIMOSA 74 (2): 57-65.
Bij het oplossen van moordzaken en zedendelicten zijn moderne
moleculaire technieken al niet meer weg te denken. Net als Hercule
Poirot had ook Charles Darwin vast gewatertand bij de extra
dimensie die de ontdekking van het DNA-molecuul zou geven
aan het onderzoek van de levenswandel van organismen. Wie is
de dader of wie is de vader? Deze vraag kan dankzij de snel
voortschrijdende ontwikkelingen in de moleculaire biologie nu
vrij eenvoudig worden beantwoord. Ecologen en gedragsonderzoekers
passen deze technieken toe bij het bepalen van verwantschappen
tussen soorten, populaties of individuen en het
karakteriseren van bepaalde eigenschappen die niet direct aan
een individu te zien zijn, zoals sekse. Dit artikel geeft een aantal
voorbeelden uit recent onderzoek.
Toen Watson en Crick in 1953 de structuur van
het DNA-molecuul beschreven (figuur 1), zetten
zij een van de grootste biologische stappen
voorwaarts sinds de publicatie van The Origin of
Species (Darwin 1859); een gegeven waar zij
zich ten volle van bewust waren (Watson 1968).
Sindsdien onthulden genetici in een razend
tempo een moleculaire wereld waarvan de complexiteit
menig niet-geneticus enigszins ontgoocheld
achterliet. Genetica bleef dan ook lange
tijd het exclusieve domein van de geneticus.
Met de ontwikkeling van de zogenaamde 'polymerase
chain reaction' (PCR), is hierin echter
verandering gekomen. PCR is een relatief simpele
techniek (figuur 2) waarmee een specifiek
stukje van het DNA vele malen kan worden vermenigvuldigd.
Welk deel van het DNA wordt
vermenigvuldigd hangt af van de 'primers' die
men aan de reactie toevoegt. Het grote voordeel
van deze techniek is dat niet meer dan een
klein druppeltje bloed, een schacht van een
veer of een eimembraan nodig is om genoeg
DNA te verzamelen voor een analyse. Zoogdieronderzoekers
kunnen DNA verkrijgen uit haren
en uitwerpselen. De techniek wordt veel gebruikt
in de genetica, maar blijkt ook een zeer
handig hulpmiddel in ecologisch en evolutionair
onderzoek. Vragen die tot voor kort onbeantwoordbaar
waren, kunnen nu met behulp van
deze methoden worden opgelost. De toepassingen
vallen feitelijk uiteen in twee typen. Ten
eerste kunnen verwantschappen tussen verschillende individuen worden bepaald. Dit kan
op allerlei niveaus: men kan verwantschappen
bepalen tussen verschillende ordes, families of
soorten, maar ook tussen verschillende populaties
van dezelfde soort, of zelfs tussen leden
van hetzelfde gezin. AI naar gelang de hoeveelheid
genetische variatie die men verwacht (veel
als men twee soorten bekijkt, weinig als men
broers en zussen vergelijkt), verschilt de te gebruiken
techniek. De reden hiervoor is dat verschillende
delen van het DNA verschillen in de
snelheid waarmee zich in de tijd veranderingen
opstapelen. De meest gebruikte toepassingen
van verwantschapsanalyse zijn fylogenetisch
onderzoek en het bepalen van reproductief succes.
Van dit eerste type toepassingen worden in
dit artikel enige voorbeelden besproken, te weten
het bepalen van vaderschappen, en ondersoortvorming
bij Bonte Strandlopers Calidris alpina.
Het tweede type toepassing doet zich
voor wanneer het genotype (het genetische
'bouwplan' van een individu) iets zegt over het
fenotype (de eigenschappen van dat individu:
het eindresultaat van het samenspel tussen genetische
en omgevings-invloeden). Zo kan men
bijvoorbeeld aan de hand van DNA vaststellen
wat voor geslacht een vogel heeft (zie later in dit
artikel). Een ander voorbeeld is de relatie die
blijkt te bestaan tussen de gezondheid van een
vogel en het DNA in het Major Histocompatibility
Complex (MHC). Dit MHC-DNA is betrokken
bij het immuunsysteem en bepaalde typen vandit DNA zorgen voor een beter afweersysteem
dan andere. Bij Fazanten Phasianus colchicus
correleren deze 'goede genen' ook met langere
sporen bij de hanen. De hennen paren bij voorkeur
met hanen met lange sporen, en dus indirect
met hanen met goede MHC-genen (von Schantz et al. 1996).
Zoals het bovenstaande aangeeft zijn de mogelijkheden
zeer uiteenlopend en nieuwe toepassingen
komen regelmatig aan het licht. Dit
artikel heeft niet de pretentie al deze mogelijkheden
uitputtend te behandelen. Aan de hand
van enkele voorbeelden willen we een kijkje in
de DNA-keuken geven om zo het soort resultaten
dat behaald kan worden te illustreren.
BR>
[gratis pdf] [english summary]
|