SMIT T & OVER, HJ (1988) Maatregelen welke kunnen leiden tot het verkleinen van de kans op valhagelvergiftiging. LIMOSA 61 (3): 187-188.

In Nederland is de sterfte ten gevolge van loodvergiftiging voor zover bekend niet van invloed op populaties van watervoge1s. Duidelijk waarneembare sterfte treedt alleen op in gebieden met veel vogels waar een hoge hageldichtheid voorkomt (Smit et al. I988a). Sterfte bij vogels welke in kleine groepen of solitair leven, kan echter diffuus of nauwelijks zichtbaar optreden en vrijwel onopgemerkt leiden tot een procentueel belangrijke sterfte. Bij de overwegingen welke kunnen leiden tot de beperking van het gebruik van loden hagel, speelt de verbruikte hoeveelheid hagel een grote roI. Jaarlijks wordt in Nederland een hoeveelheid van 440-450 ton hagel in het milieu gebracht (van Bon & Boersema 1984). Christensen et al. (198 I) vermelden voor Denemarken een hoeveelheid van 750 ton per jaar. Hierin is de hagel die wordt gebruikt voor kleiduivenschieten, inbegrepen. Het aantal jagers per bejaagbare hectare is in Nederland en Denemarken ongeveer gelijk. De Deense jacht speelt zich echter, meer dan in Nederland, af in natte gebieden, zodat de meeste hagel zich daar ophoopt

[gratis pdf] [english summary]