Foto: Peter Teune
Limosa Zoek Afleveringen Abonnementen Redactie Instructies NOU Home English

Limosa artikel samenvatting      

[vorige]

[volgende]

LEOPOLD MF, MARTEIJN ECL & SWENNEN C (1981) Zwemmende Wulpen Numenius arquata. LIMOSA 54 (4): 141-141.

Voor verschillende soorten steltlopers is beschreven dat ze af en toe zwemmen. Naast franjepoten Phalaropodidae, waarvoor zwemmen tot het normale gedragspatroon behoort, treedt het ook regelmatig op bij Kluten Recurvirostra avosetta en Zwarte Ruiters Tringa erythropus. Jonge Kieviten Vanellus vanellus, Tureluurs Tringa totanus en Scholeksters Haematopus ostralegus vluchten vaak zwemmend. Ook volwassen Scholeksters zijn zwemmend waargenomen (Swennen 1968). Weinig is echter bekend over het zwemgedrag van de Wulp. Zo vermelden Glutz von Blotzheim et al. (1977: 338) "Von der Schwimmfahigkeit machen ad. offensichtlich nur wenig Gebrauch", terwijl Wither by et al. (1944: 167) opgeven: "Can swim well and will not only do so at times to cross a creek or channel, but has, rarely, been observed actually to settle on sea".
      Tijdens onderzoek aan op het wad' foeragerende Scholeksters konden wij vanuit onze wadhut op het Balgzand (NH) op 4 november 1981 het volgende waarnemen: door de krachtige noordwesten-wind viel het wad later dan normaal droog. Een groep Pijlstaarten Anas acuta van c. 150 exemplaren begon grondelend te foerageren op het hoogste punt van de plaat op 160 m van onze hut toen daar nog ongeveer 30 cm water stond. Kort hierop probeerden een tiental Wulpen, alle 2 2 blijkens hun lange snavel, tussen deze eenden te landen. Hun pootlengte schoot echter tekort zodat ze op het water kwamen te drijven. De houding deed sterk denken aan die wij kennen van zwemmende Zwarte Ruiters en Kluten: nek en kop staken schuin vooruit; het achterlijf met de staart stak uit het water omhoog zodat de vogel voorover helde. De Wulpen bewogen zich met lichte schokjes vooruit door de snel onder water bewegende poten of dobberden tussen de eenden. Het zwemmen respectievelijk dobberen duurde enkele seconden tot hooguit een minuut. De vogels vlogen hierna op.
      Sommige herhaalden het hierboven beschreven gedrag een of twee maal. De Wulpen die bij een normaal optredend getij al enige tijd hadden moeten foerageren maar hiertoe verhinderd werden door de verhoogde waterstand, werden mogelijk aangelokt door het schouwspel van grondelende vogels op de plaats waar zij elk afgaand tij beginnen met foerageren. Wulp Numenius arquata

[gratis pdf] [english summary]



limosa 54.4 1981
[volledige inhoud van deze LIMOSA]


webmaster