HOLTHUIJZEN YA (1979) Het voedsel van de Zwarte Ruiter Tringa erythropus in de Dollard. LIMOSA 52 (1): 22-33.

De Zwarte Ruiter Tringa erythropus broedt in het noorden van Europa en Azie in de boreale klimaatgebieden. De winterkwartieren bevinden zich overwegend in de tropen en subtropen van Afrika en Azie (Glutz von Blotzheim et al. 1977). In Nederland is de soort doortrekker in het voor- ennajaar. 'sWinters worden slechts enkele exemplaren waargenomen. In zijn winterkwartieren en tijdens de trek is de soort voornamelijk langs zout en brak water te vinden (Glutz von Blotzheim et al. 1977). De grootste aantallen Zwarte Ruiters worden in Nederland aangetroffen in de Dollard (100 km2 met maximaal 2860 exemplaren) (Dantuma & Glas 1968); relatief minder exemplaren worden vermeld voor het overigedeel van de Waddenzee (2500 km2 met maximaal 1990 exemplaren) (Boere & Zegers 1975) en voor het totale Deitagebied (1300 km2 met maxirrtaal1780 exemplaren) (Wolff 1967). De Dollard is een beschutte inham van de Waddenzee. Het getijverschil bedraagt gemiddeld 2.80 m. Zeewater komt in het noordwesten via de Eems de Dollard binnen. Aan de grote toevoer van zoet water dat in het oostenen widen door de rivieren de Eems, resp. de Westerwoldse Aa wordt aangevoerd, ontleent de Dollard zijn brakke karakter. De tijdens laagwater drooggevallen gronden zijn doorsneden door geulen en prielen. De bodem bestaat uit fijn zand, naar de randen toe neemt het slibgehalte toe. De hogere delen langs de kwelders zijn zeer slibbig. In dit artikel wordt aandacht besteed aan de fourageermethode en het voedsel van de Zwarte Ruiter tijdens zijn verblijf in de Dollard. Het onderzoek in de Dollard werd verricht van mei tot begin oktober 1975. Zwarte Ruiter Tringa erythropus

[gratis pdf] [english summary]