VOSKAMP P (2000) Populatiebiologie en landschapsgebruik van de Wespendief Pernis apivorus in Salland. LIMOSA 73 (2): 67-76.

De geheimzinnige leefwijze van Wespendieven is behalve in Drenthe (zie komend nummer) ook in Salland onderwerp vanstudie. Dit artikel beschrijft de ruimtelijke verdeling van de nesten, grootte van foerageergebieden en voortplanting van Wespendieven in twee aangrenzende studiegebieden tussen IJssel en Sallandse Heuvelrug in 1994-98. De broedpopulatie was stabiel, maar het aandeel succesvolle paren varieerde sterk. Mislukte broedsels zijn vastgesteld, maar paren zonder jongen zullen in de meeste gevallengeen eieren hebben gelegd. Bij twee paren is onderzoek gedaan naar activiteitsgebieden; wijfjes foerageren over aanzienlijk grotere afstanden dan mannetjes.

Gedurende de korte periode dat de Wespendief in Nederland verblijft, is deze weinig opvallend. Wespendieven worden hierdoor bij broedvogelkarteringen sterk onderteld of zelfs over het hoofd gezien. In de bosrijke delen van OostNederland blijkt de Wespendief bij gerichtonderzoek echter geen zeldzame broedvogel (Bijlsma 1993). De obscure leefwijze van de Wespendief zorgde ervoor dat er over de ecologie van de soort maar weinig bekend was. Pas in de jaren negentig is sprake van een inhaalslag met intensieve studies verspreid over Europa (o.a. Roberts et al. 1999). In dit artikel worden resultaten van een onderzoek naar de biologie van de Wespendief in het broedseizoen gepresenteerd. Vanaf 1994 werden in twee aansluitende studiegebieden op gestandaardiseerde wijze gegevens over activiteitsgebieden, dichtheid en voortplanting verzameld. Wespendief Pernis apivorus

[gratis pdf] [english summary]