WINKELMAN JE (1985) Vogelhinder door middelgrote windturbines - over vlieggedrag, slachtoffers en verstoring. LIMOSA 58 (3): 117-121.

Introductie op grate schaal van windenergie die wardt opgewekt met behulp van moderne windmolens (windturbines), staat momenteel volop in de aandacht. Voor ons windrijke land noemt het Nationaal Ontwikkelingspragramma Windenergie in dit kader aantallen van maar liefst 15 000 middelgrate en 1000 grate turbines in het jaar 2000 (totaal vermogen 450 en 1500-2000 mW). Het is opmerkelijk dat de vele artikelen en nota's die inmiddels over windenergie verschenen zijn, deze over het algemeen als milieuvriendelijk afschilderen, maar als nadeel de mogelijke bedreiging voar vogels noemen. Alhoewel veel publikaties erap wijzen dat in verband met het ontbreken van gericht en systematisch uitgevoerd veldonderzoek voar een optimistische, noch voor een pessimistische stellingname goede gronden bestaan (vgl. Buurma 1981, Feenstra 1982), warden in toenemende mate aanduidingen als onthutsende dreiging (van Klinken 1981), windmolens gehaktmolens en windmolens - de grate vogeldoders niet geschuwd. Termen die de publieke opinie, en ook vogelaars, sterk lijken aan te spreken. Dat ten minste een deel van deze negatieve visie onterecht is, moge blijken uit de resultaten van een in de herfst en winter van 1983/84 uitgevoerd onderzoek naar de mogelijke hinder die middelgrote windturbines (masthoogte 10-30 m, rotordiameter 7-25 m, vermogen 50-300 kW) voor vogels kunnen opleveren. In dit verkennende onderzoek stonden centraal (1) slachtoffers ten gevolge van (nachtelijke) aanvaringen met turbines en (2) viieggedrag van vogels die een turbine overdag naderen. Ook werd aandacht besteed aan (3) de mogelijke verstoring van broeden foerageerbiotoop door turbines op de huidige locaties. De resultaten van dit onderzoek worden hierander samengevat. Voar een uitgebreid overzicht van het basismateriaal en de bewerkingsmethoden wordt verwezen naar Winkelman (1984).

[gratis pdf] [english summary]