NIEBOER E (1975) De Bergfluiter van Schiermonnikoog. LIMOSA 48 (1): 82-85.

Bergfluiter Phylloscopus bonelli Op 5 september 1969 ving Dr. J. A. Smits een Bergfluiter Phylloscopus bonelli op Schiermonnikoog. Voous (1972) stelde dat, gezien de kleine vleugelmaat (63 mm vel'S gemeten) deze vogel tot de ondersoort Ph. bonelli bonelli behoorde. De C.N.A. sloot zich bij deze conolusie aan. Een en ander zon betekenen dat een nieuwe ondersoort aan de lijst van in Nederland waargenomen vogels is toegevoegd. Voor wij deze oonclusie en de grond waarop zij is gebaseerd bespreken, zijn eerst enkele opmerkingen over de ondersoorten van de Bergfluiter op zijn plaats. Twee geografische vormen worden onderscheiden: Ph. bonelli bonelli: gebergten en heuvels van zuidwest en midden Europa met Marokko en Algerije. Ph. bonelli orientalis: gebergten van Z.O. Europa (Balkan), Turkije, Syrie en Israel. Of de verspreidingsgebieden van deze ondersoorten aan elkaar grenzen is niet duidelijk (Voous 1960). Van de Schiermonnikoogse Bergfluiter zijn destijds aIleen devleugel en staartlengte genoemd. Omdat de lengte van aIle slagpennen tijdens het kamp op Schiermonnikoog tevens werd bepaald, kon daaruit de vleugelformule worqen afgeleid. Deze is 7<2<6<5<3 = 4.

[gratis pdf] [english summary]