Veen J., Mullié W.C. & Veen T. (2012) The diet of the White-breasted Cormorant Phalacrocorax carbo lucidus along the Atlantic coast of West Africa. ARDEA 100 (2): 137-148

De Afrikaanse ondersoort van de Aalscholver Phalacrocorax carbo lucidus broedt langs de Atlantische kust van West-Afrika van Mauritanië tot Guinee. Verondersteld wordt dat deze vogels uitsluitend vissen eten die in zout, brak en zoet water worden gevangen. Er zijn echter geen gegevens bekend over het voedsel van de West-Afrikaanse populatie. Wij onderzochten braakballen die in de volgende gebieden werden verzameld: (1) het eiland Zira in de Banc d’Arguin (Mauritanië), (2) Ilot aux Oiseaux, een klein eilandje in de monding van de Senegalrivier (Senegal) en (3) het eiland Ile de la Madeleine bij Dakar (Senegal). Op basis van otolieten (gehoorsteentjes) werden 34 vissoorten, behorend tot 21 families gevonden. Er waren grote verschillen in de voedselsamenstelling tussen de verschillende gebieden. Op Zira waren vertegenwoordigers van de visfamilies Sparidae, Mugilidae en Batrachoididae talrijk. Op Ilot aux Oiseaux vonden we vooral Ariidae en Cynoglossidae en op Ile de la Madeleine Haemulidae en Batrachoididae. De meeste gegeten vissen konden getypeerd worden als kustgebonden soorten, die in zout, maar vaak ook in brak en zoet water voorkomen. De aalscholvers aten vooral bodembewonende (benthische en benthopelagische) soorten. De prooilengte bedroeg meestal 10–20 cm. Er waren grote verschillen in het gemiddeld aantal otolieten per braakbal per onderzocht gebied, met een opvallend gering aantal op Zira. Wij onderzochten of dit verklaard kan worden uit verschillen in prooigrootte of in de mate waarin de otolieten zijn aangetast door het maagzuur van de vogels. De aanwezigheid van sterk geërodeerde otolieten kan er namelijk op wijzen dat een deel van de otolieten volledig is opgelost. Beide onderzochte factoren konden het geringe aantal otolieten per braakbal in de monsters van Zira niet verklaren. Ten slotte is het voedsel van de aalscholvers in de verschillende onderzoekgebieden vergeleken met de plaatselijke vangsten van de traditionele visserij. In beide Senegalese gebieden was er vrijwel geen overlap tussen beide, maar in Mauritanië werd wel een aanzienlijke overlap geconstateerd.