Duriez O., Pastout-Lucchini L., Boos M., Chastel O., Fritz H., Ferrand Y. & Clobert J. (2004) Low levels of energy expenditure in a nocturnal, forest-dwelling wader, the Eurasian Woodcock Scolopax rusticola. ARDEA 92 (1): 31-42

De energetica van steltlopers is uitgebreid bestudeerd, maar deze studies hebben zich met name gericht op steltlopersoorten van kust en moeras. De Houtsnip Scolopax rusticola, een soort van bossen en graslanden, neemt dan ook een uitzonderlijke plaats in binnen de steltlopergroep. De auteurs hebben gedurende de winter in Frankrijk de stofwisseling van Houtsnippen bepaald met behulp van metingen aan het zuurstofverbruik in het laboratorium en aan T3-hormoonniveaus in het veld. Houtsnippen hadden een lage kritieke temperatuur (17,5°C), rond de verwachte waarde, een laag basaalmetabolisme (1,2 W) en een hoge isolatie van het verenkleed, vergeleken met andere steltlopersoorten. In het laboratorium was het T3-niveau positief gecorreleerd met de stofwisseling. Met behulp van deze correlatie hebben de auteurs de T3-niveaus van vrij levende Houtsnippen gebruikt om het energieverbruik in de winter in het veld te schatten. Dit energieverbruik was ongeveer 2,8 keer het basaalmetabolisme (3,4 W). Daarmee zijn de energetische bestaanskosten, zowel in het laboratorium als in het veld, voor Houtsnippen lager dan voor steltlopers van winderige, onbeschutte biotopen. Houtsnippen zijn wellicht energiezuinig, doordat ze overdag op een beschutte plek rusten en ’s nachts actief zijn. Tijdens de koudere nacht kunnen ze wellicht de warmte die geproduceerd wordt als gevolg van hun activiteit, direct aanwenden voor hun thermoregulatie.