Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Verheijen F.J. (1981) Bird kills at tall lighted structures in the USA in the period 1935-1973 and kills at a Dutch lighthouse in the period 1924-1928 show similar lunar periodicity. ARDEA 69 (2): 199-203
Twee steekproeven van nachten waarin vogels als slachtoffer vielen van hoge verlichte obstakels in de perioden 1935-1973 (Amerika) respectievelijk 1924-1928 (Nederland) zijn beschouwd als circulaire verdelingen van nachten in een maanmaand. Beide verdelingen blijken niet uniform te zijn. Geen van de gerapporteerde 229 nachten valt dicht bij volle maan. De significante gemiddelde vector van elke verdeling wijst vrijwel naar nieuwe maan. De twee populaties van nachten, waaraan de twee steekproeven zijn ontleend, vertonen identieke verdelingsfuncties. De duidelijke maanperiodiciteit in het aantal vogels dat zich dood vliegt is in overeenstemming met de theorie dat een kunstmatige lichtbron de natuurlijke ruimtelijke lichtverdeling als voorwaarde tot oridntatie dermate verstoort, dat vogels er niet tegen opgewassen zijn (de 'verlichtingsvervuiling' werkt als val). Maanlicht - al of niet verzwakt of verstrooid door wolken - kan de natuurlijke eigenschappen van het lichtveld rond een kunstmatige lichtbron dermate herstellen, dat vogels zich aan de valwerking kunnen onttrekken. De veelverbreide mening dat de maan niets te maken heeft met vogelslachtoffers omdat die het meest vallen onder weersomstandigheden waarbij de maan onzichtbaar is, is derhalve een misvatting. De conclusie is dat verslagen over vogels, die zich 's nachts dood vliegen tegen van lampen voorziene obstakels, vliegtuigen inbegrepen, ter zake dienende gegevens over de maan behoren te geven.


[close window] [previous abstract] [next abstract]