Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Zijlstra M. & Van Eerden M.R. (1995) Pellet production and the use of otoliths in determining the diet of Cormorants Phalacrocorax carbo sinensis: Trials with captive birds. ARDEA 83 (1): 123-131
In deze studie worden de resultaten gepresenteerd van een onderzoek naar de productie van braakballen bij Aalscholvers en de slijtage van de gehoorsteentjes (otolieten) van de gegeten vissen. (Onbeschadigde) otolieten geven vrij nauwkeurige informatie over de lengte en de leeftijd van een geconsumeerde vis. Het onderzoek is verricht in de dierentuin van Artis (Amsterdam), waarbij twee subadulte individuen in een afzonderlijke kooi zaten. De vogels zijn gedurende 16 dagen gevoerd met een of meer soorten vis en een of meer voederingen per dag (Tabel 1). Tevens zijn van Pos kleine en grotere exemplaren gebruikt om de slijtage van grote en kleine otolieten te kunnen kwantificeren. Per dag is een braakbal geproduceerd (Tabel 2), ongeacht het aantal voederingen of de gevoerde vissoorten. Een braakbal bevat alleen restanten van voedsel dat de vorige dag is gegeten en reflecteert derhalve het voedselgebruik van een dag. Van de opgenomen otolieten is 52% teruggevonden, bijna alle afkomstig van Pos, een soort met relatief grote otolieten. Van de Baars werd 3% van de otolieten teruggevonden en van de otolieten van Brasem, Blankvoorn en Snoekbaars werd geen spoor meer aangetroffen. Bij Pos worden grotere otolieten significant meer gevonden in braakballen dan kleinere (Tabel 4). De berekende slijtage van grote en kleine otolieten van Pos verschilt echter niet significant (Tabel 5). Dit verwaarloosbare verschil in slijtage veroorzaakt echter wel een significant verschil in berekend visgewicht (Tabel 5). Verlies van otolieten via faeces is te verwaarlozen (Tabel 3). Het geconstateerde verschil in slijtage van otolieten, graten en schubben bij vrijlevende en in gevangenschap gehouden Aalscholvers wordt geweten aan de invloed van stress op de vertering. Dit betekent dat de resultaten van het experiment niet zonder meer overdraagbaar zijn op de veldsituatie.


[close window] [previous abstract] [next abstract]