van Wijngaarden-Bakker L.H. (1978) A subfossil Great Auk Pinguins impennis (L.) from The Netherlands. ARDEA 66 (1-2): 57-61

Bij de opgraving van een Romeinse nederzetting bij Velsen in 1977 werd een bijna volledig skelet van een Reuzenalk gevonden. Het bevond zich in een greppel waarin ook aardewerk uit de eerste eeuw werd gevonden. Vrijwel alle botten waren gaaf. Alle andere dierlijke botten, voornamelijk afkomstig van huisdieren, vee en jachtwild, waren echter gebroken om het merg te kunnen bereiken. Hieruit werd geconstateerd dat de Reuzenalk dood op het strand werd aangetroffen en niet meer voor consumptie geschikt was. Voordat de Reuzenalk in het midden van de vorige eeuw werd uitgeroeid, had deze een subarctische verspreiding, met de belangrijkste broedgebieden aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Tijdens het Mesolithicum broedde de soort zelfs aan de Deense kust. Voor het begin van de 19e eeuw werden enkele exemplaren gevangen bij de Britse Eilanden en bij Cherbourg, maar er werd nooit melding gemaakt van een Reuzenalk aan de Nederlandse kust.