Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Kristiansen J.N. & Petersen B.M. (2000) Remote sensing as a technique to asses reedbed suitability for nesting Greylag Geese Anser anser. ARDEA 88 (2): 253-257
De nesten van Grauwe Ganzen Anser anser die in rietvelden in de T~mmerby Fjord in het Vejlerne natuurgebied in Denemarken broeden, werden met luchtfoto's gelokaliseerd. De luchtfoto's werden gedigitaliseerd en gebruikt om een verband tussen spectrale karakteristieken en de dichtheid van het riet vast te stellen. Het is bekend dat de ganzen vooral broeden in rietvelden van een bepaalde leeftijd, waarmee het aantal jaren na de laatste oogst wordt bedoeld. De dichtheid riet varieert mogelijk met de leeftijd van het rietveld. Een belangrijk probleem bij het fotograferen van het riet was dat de lichtintensiteit sterk kon verschillen tussen en binnen foto's. Om dit probleem op te lossen werden de ref1ecties van de afzonderlijke kleuren gedeeld door de gesommeerde reflectie van alle drie de kleuren ook wel aangeduid als kanalen. De getransformeerde reflecties varieerden tussen 0 en 1 en waren duidelijk verschillend tussen 10caties met een hoge dichtheid aan rietstengels en locaties met een lage dichtheid aan rietstengels. De grensdichtheid tussen hoge en lage dichtheid werd arbitrair op 0,63% stengeloppervlak gesteld. Uitgaande van dit criterium werd de op de grond gemeten dichtheid riet in het merendeel van de locaties correct geclassificeerd op basis van de luchtfoto•s. De ganzen bleken vooral in rietvelden te broeden met een lage dichtheid aan rietstengels. Op basis van de gepresenteerde gegevens wordt geconcludeerd dat deze vorm van luchtfotografie een efficiente manier is om op grote schaal de vegetatie van rietvelden te analyseren en biotopen te onderscheiden, ook al kan er nog het nodige verbeterd worden.


[close window] [previous abstract] [next abstract]